Zemheri

Aptal bademler,

Sizi en iyi ben anlarım.

Erkenden ölüvermek ne güzel, ne onurlu şey.

Her şeyi en tepede bırakıp o sıkıcı düzlüğe inmeden bitirivermek yolculuğu...

Veremeden kesilmesi soluğumuzun.

***

Aptal bademler,

Siz gelecek baharda yeniden açarsınız belki.

Ya ben,

Ya ben...

Kanatsız, kolsuz daha ne kadar dayanırım?

Bilmiyorum inanın.

***

Bademler, sevgili aptal bademler,

Yakın zamanda bir fırtına gelecek diyor haberler.

Çok korkuyorum; hem sizin için hem kendim için.

Ama aramızdaki fark da bu.

Sizin umrunuzda bile değil ki yitip gidecek olmak...

Ama telaşe vermeyin.

Ben, sizin yerinize de korkarım.

***

Aptal bademler,
Ben hep nergisleri sevdim.
Hiç nergis olamadım ama.
Kokularına, süt beyaz duruşlarına özendim hep.
Nergislere ne kolay kanılıyor.
Ekşi, sarı bir sardunyadan başkası da değilim oysa ben.
Sardunyalar nergislere ne de güzel kanıyor.

***

Aptal bademler,

Canım anneanne battaniyesinin altında uyumak çekiyor.

Canım toprağın altında uyumak çekiyor.

Gençliği çabuk tükettim.

İçim nemlenerek küflenmek peşinde.

Siz gencecikken ölün ben sizin yerinize de kocayacağım.

***

Ah, aptal ve güzel bademler ah,

Kaç "Ah." daha var ömürde, ömürcüğümüzde bizim?

Belki Tanrılar bile sayamıyor.

Siz tek bir Ah ile yerle bir...

Ve benim ölümüm yaşamımdan iyi.

Sizden başkasına da yok hiç hayrım.

Ne olur anlayın beni.

***